Zo ook vandaag weer. Ik loop de trap af en zie het hoopje papier liggen. Snel pak ik het op en leg het alvast op de bank neer. Daarna loop ik naar de keuken en zet een verse kop koffie, schenk extra veel melk in mijn mok en ga dan naar de bank. De krant past in zijn geheel uitgeslagen op mijn grote bank en ik blader er met plezier door heen. Al snel heb ik alles gelezen en ben ik weer helemaal bij op het nieuwsfront. Aangezien het een weekendeditie is, zit er ook een extra magazine bij, speciaal voor de vrouw. Eigenlijk hou ik helemaal niet van speciale vrouwenbladen, maar ik heb nog geen zin om in actie te komen, dus blader ik dat ook door. Halverwege het blad zie ik een artikel over vrouwen die open relaties hebben en voor zo ver ik het begrijp zijn ze daar heel content mee.

Ik probeer te begrijpen wat ze zeggen, maar kan mijn hoofd er niet om heen krijgen. Wat heeft een relatie voor zin als je geen exclusiviteit biedt aan je partner? Een van de dames vertelt dat zij en haar partner allebei voor een open relatie zijn en dat het echt een ding is van hun samen. Schiet mij maar lek, maar als jij je partner deelt met andere mensen, is dat toch niet echt iets van jullie samen, maar juist van meerdere mensen? Ik heb nooit geloofd in open relaties, ooit heb ik het van dichtbij gezien en zoals ik al dacht aan het begin, was het een manier van leven waar uiteindelijk een van de twee erg verdrietig van werd. Nu geloof ik niet in monogamie voor het leven, maar binnen een relatie lijkt me het zeker wel haalbaar. Ik vraag het me gewoon echt af, wat mis je in je huidige relatie, als je zo graag met anderen wilt zijn. Is het een gemis op seksueel gebied of juist op geestelijk vlak? De dames in het artikel zeggen dat het niet iets seksueels is, maar als dat het niet is, dan kun je toch gewoon vrienden zijn? Of zie ik iets totaal over het hoofd en zit er toch een diepere gedachte achter? Zoals ik al zei, ik kan mijn hoofd er niet om heen krijgen en bedenk me dat ik misschien veel te burgerlijk ben om het te begrijpen.  Ik denk dat ik veel te onrustig zou worden als ik weet dat mijn man passionele nachten met een ander zou beleven. Daarbij zou ik me ook niet prettig voelen als ik passionele nachten beleef met andere mannen dan mijn eigen partner.

Ik staar nog wat naar het artikel en de foto’s van de dames, maar krijg er een vreemd gevoel van. Totale onbegrip, daar lijkt het gevoel het meest op. Dus uiteindelijk gooi ik het magazine maar aan de kant, gooi mijn laatste slok koffie achterover en sta op van de bank. Ineens ben ik er klaar mee en heb ik geen zin meer om verder te lezen. Zo burgerlijk rustig als de krant mij in de eerste instantie maakte, zo onrustig word ik nu van dat artikel. Open relaties, het nut ervan gaat geheel aan mij voorbij.