Het lijkt alsof borstkanker erg hot en happening is tegenwoordig. Pink Ribbon heeft erg haar best gedaan om borstkanker op de kaart te krijgen. Natuurlijk heeft het boek en de film, komt een vrouw bij de dokter, daar ook goed aan mee geholpen. Dat heeft er voor gezorgd dat er veel geld is voor onderzoek en hulp voor vrouwen die borstkanker krijgen. Op zich is dat geweldig, door het geld dat ingezameld is, kan mijn heldin straks bijvoorbeeld een ‘gratis’ workshop krijgen hoe ze haar gezicht kan opmaken als al het haar er af is gevallen door de chemo. Er zijn allerlei “voordelen” aan deze vorm van kanker.

Het klinkt wellicht wat vreemd dat ik bovenstaande durf te beweren, het is alleen wat minder vreemd als je je bedenkt, dat de dames met bijvoorbeeld baarmoederhalskanker die aandacht niet krijgen. Vrouwen met botkanker, zelfde verhaal. Zij krijgen niet vanuit Pink Ribbon die steun of een make-up workshop voor na de chemo.

De huidverpleegster die mijn heldin en ik onlangs spraken tijdens het spreekuur na de bestraling zei dan ook nadrukkelijk, geniet van de voordeeltjes die je krijgt bij deze kanker. En dat stak me. Ze heeft gelijk, echt waar, het is al erg genoeg dat je kanker hebt, dus dan zijn ‘luxe’ extraatjes niet verkeerd. Maar hoe zit het dan met die dame die naast me zat in de wachtkamer, die longkanker heeft of die andere bij wie haar baarmoeder vol kanker zit?

Het is net of een goed marketingplan bepaald welke ziekte overwonnen mag worden en welke niet.