Als je met een aantal wildvreemde gezinnen een open veld deelt, kun je in het begin nog wel lachen om hun eigenaardigheden. Je maakt er grapjes over en kijkt het aan, maar na een week kun je ze om diezelfde eigenaardigheden wel vermoorden en onder hun tent begraven. Kinderen die eerst nog wel rustig en aardig lijken, blijken aan het einde van de week alleen maar infantiel gedrag te vertonen en verbaal geweld te plegen jegens de oren. Nu zijn dat dingen die je eventueel kunt ontlopen door op pad te gaan, maar dan zijn er nog meerdere ergerlijke zaken aan kamperen.

Waar mijn hel begon te ontstaan was het douchen. Ik ben dol op douchen en kan het dan ook heel lang volhouden onder de douche. Helemaal als ik wakker moet worden. Eerst koffie en een sigaret, daarna nog half slapend wakker worden onder de douche. Zo niet als je gaat kamperen. De koffie en de sigaret gingen heel goed hoor, dat wel, maar het douchen was een regelrechte ramp. Sowieso vind ik het al niet een fijne gedachte dat andere wildvreemden onder diezelfde douche hebben gestaan en al helemaal niet als je daar de sporen nog van ziet. Vieze doucheputjes vol met haren in  allerlei kleuren, shampooresten die lijken op dezelfde substantie als sperma. Hemel, voor hetzelfde geld was het dat ook. Maar goed, er moet gedoucht worden, dus je stapt met je slippertjes toch onder het water. Het water dat er uren over doet om op temperatuur te komen. Maar als je dan eindelijk lekker onder dat water staat en net je haar hebt ingesopt, met de shampoo in je ogen als je pech hebt, klapt ineens de warme kraan uit! Sta je daar met je niet uitgespoelde haren en shampoo in je ogen onder een ijskoude douche. Ik kan je wel vertellen, dan ben je ineens klaar wakker. Vervolgens moet je een tijdje wachten, want ze hebben een timer op de warme kraan. Stel je toch voor dat je de tijd krijgt om daadwerkelijk je haar uit te spoelen, of als de warme kraan uit flikkert, hem daarna direct weer aan kan zetten. Goed, sta je daar een tijdje te kleumen, kan de warme kraan weer aan en kun je je haar en ogen uitspoelen, maar dan ben je er nog niet. Als je klaar bent met het warme water, moet je je nog afdrogen en aankleden. Ik weet niet of ik de enige ben die daar problemen mee heeft, maar doordat ik niet wil dat mijn schone frisse handdoek de grond raakt, moet ik dus heel acrobatisch mijn benen en voeten afdrogen. Als je dat vervolgens voor elkaar hebt gekregen, krijg je het gestuntel met het aankleden. Want ook daar wil ik niet dat mijn schone goed, de vieze smerige grond raakt. En vreemd genoeg, krijg ik het in zo’n claustrofobisch hokje gewoon niet voor elkaar om mijn kleren droog aan te trekken zonder zelf om te pleuren. Met alle gevolgen van dien, vieze shampooresten van voorgangsters komen op je schone huid, gras van de vloer plakt ineens heel onaantrekkelijk aan je gezicht. Met moeite probeer je de schone kleren in de lucht te houden tijdens je val, maar eigenlijk weet je al dat het verspilde moeite is. Vervolgens kun je de hele zaak weer overnieuw doen. Kwaad word ik daarvan, heel kwaad.

Het jammere is, dat niet alleen het douchen een regelrechte hel is. Zolang de zon schijnt en de temperatuur boven de twintig is, kun je het allemaal ook nog wel aan, maar zodra de zon is verdwenen  en de kou begint toe te slaan, kun je me wegdragen. Zo verdween op woensdag de zon en is tot zaterdag niet meer teruggekomen. De nachten heb ik beleefd alsof ik op de fucking Noordpool zat. Met dikke kleren en twee dikke dekbedden kon ik alsnog de slaap niet vatten doordat mijn hel aan het bevriezen was. Er is mij altijd verteld dat de hel erg heet zal zijn, maar ik ben eruit: als ik naar de hel ga, gooit Petrus me bij de hemelpoort weer naar beneden en zet me vast op een camping in Nederland.