Het is ook een bijna onmogelijke taak om dit officieel te doen. Bij officiële excuses moet vooropstaan dat de staat iets onrechtmatigs heeft gedaan. Het is vooralsnog niet duidelijk wanneer en of de Nederlandse staat überhaupt het internationale recht heeft geschonden. Daarnaast zitten we ook nog met een aantal praktische toestanden; als er excuus gemaakt moet worden, wie moet dat dan doen? Wie moet betalen en wie kan zich melden voor de schadevergoeding? Het lijkt mij een onmogelijke taak uit te zoeken wie er recht heeft op deze schadevergoeding. Naast dat Nederlanders handelden in slaven en eigenaar waren van de slaven, waren de Afrikanen zelf ook verantwoordelijk voor de slavenhandel. Zij hadden zelf slaven en verkochten hun ‘eigen’ volk. Daarna was het zelfs zo dat ex-slaven uiteindelijk zelf slaven hielden en sommige slaven bezaten zelf andere mensen. Zo kwam  de Brit Ainsley Harriott er achter tijdens het televisieprogramma “Who do you think you are?”  dat hij niet alleen van slaven afstamde, maar ook van slavendrijvers. Dus het is nogal een ingewikkelde zaak om uit te zoeken welke familie nu daadwerkelijk alleen maar slachtoffer was en welke familie afstamt van slavendrijvers.

Maar naast de praktische bezwaren heb ik ook morele bezwaren. Nu meer dan zestig jaar geleden, werd ons land ingevallen door de Duitsers onder leiding van Hitler. Voor onze oudste generatie levende Nederlanders, is dat nog steeds een zwarte bladzijde uit de geschiedenis. Ze zijn de honger, de doden onder geliefden en de angst nog niet vergeten. Mijn grootouders hebben het van dichtbij mee moeten maken en dat vind ik bijzonder verschrikkelijk voor hen. Maar nu decennia later, kunnen wij de nieuwe generatie Duitsers daar niet meer verantwoordelijk voor houden. Dat begrijp ik, maar dat begrijpen voornamelijk zijzelf ook. Zou het niet een belachelijk misplaatste vorm van erfzonde zijn om de nieuwe generatie Duitsers te laten boeten, voor wat hun voorvaderen hebben gedaan?

Ik vraag mij daarom ook stellig af, waarom de Nederlandse staat nu excuus moet maken voor iets dat meer dan honderdvijftig jaar geleden heeft plaatsgevonden. Het is niet zeker of Nederland destijds iets onrechtmatigs heeft gedaan. Slavernij was niet voor behouden aan alleen Nederland, de Afrikanen waren daar zelf ook debet aan. Het is onduidelijk wie nu nog afstamt van zij die alleen slaaf waren en niet zelf uiteindelijk slavendrijver zijn geworden. Tot slot zijn wij niet verantwoordelijk voor dat wat onze voorvaderen hebben gedaan. Als je nu excuus maakt, erken je dat erfzonde genoeg reden is om voor altijd het boetekleed aan te trekken en maak je vervolgens de volgende generaties verantwoordelijk voor onze fouten. En ik wil niet leven in een wereld, waar mijn kind verantwoordelijk wordt gehouden voor de misstappen die ik zal begaan.