Hij draait zich weg van de spiegel en loopt zijn slaapkamer in. In de oude donkere antieke kledingkast moet die groene string liggen. Hij kijkt snel om zich heen in de slaapkamer, het tapijt van zijn overleden moeder ligt er nog steeds. Zelfs het bed dat er staat heeft hij niet nieuw aangeschaft. Vol schaamte bedenkt hij zich, dat het mogelijk is dat hij daar zelfs op is geboren, zo oud is het bed. De kamer ruikt ook muf, alsof er nooit een raam openstaat. Het raam zet hij vaak open, maar de geur van verloren jaren en dromen blijft er hangen, het zit in het tapijt, het bed, de kast en de gordijnen. De geur zal nooit verdwijnen zolang hij daar blijft, dat weet hij zelf ook. De oude stripper trekt de kast open en pakt een vergeelde doos van de onderste plank. Hij gaat op zijn bed zitten en haalt de deksel van het doosje. Hij sluit zijn ogen en snuift de geur dat in dat doosje huist op, even is het net alsof hij weer terug gaat in de tijd. De geur van baby olie en een mannelijke muskusachtige lichaamsgeur komt op hem af. Als hij nog eens goed snuift, ruikt hij ook de bessen die hij vroeger zelf plukte en aan de dames voerde, nadat hij ze op het podium had getrokken. De vrouwen waren daar dol op, als hij hen op het podium trok, op een stoel neerzette en om hen heen danste. Als kers op de slagroom aan het einde van zijn act, voerde hij de dames dan heerlijke sappige verse bessen. Soms als de vrouw in kwestie heel erg knap en mooi was, stopte hij de bes eerst in zijn eigen mond en gaf het dan zacht en teder over aan de vrouw. Heerlijk vond hij de reactie die hij dan kreeg, hij wist zeker dat zo’n vrouw dan intens nat werd, met moeite kon hij zichzelf dan in toom houden.

Wat was er toch misgegaan? Hoe had alles zich zo tegen hem kunnen keren, dat hij nu jaren later nog geen schim leek, van zijn vroegere ik. Hoe had alles zo kunnen veranderen van een hoopvolle toekomst, naar een leven van een uitkering, wonend in het huis van zijn overleden moeder? Hij wil er niet aan denken, snel schudt hij de gedachtes van zich af. Hij kijkt naar de inhoud van de doos, daar ligt ie dan, die mooie blauwgroene string. De string is van groen gekleurd lycra met een blauwe glans coating eroverheen. Destijds had dat kleine stukje stof een vermogen gekost, maar het had hem in de jaren daarna een flinke duit opgeleverd, dus het was het dubbel en dwars waard geweest. Hij pakt de string uit de doos en houdt het voor zich tegen het licht. Nu ziet hij de kleur niet meer, maar wel de contouren van de strakke string. Zal hij het nog passen? Snel trekt hij zijn bruin met wit gestreepte gulp onderbroek uit en trek zijn blauwgroene string aan. De achterkant glijdt zonder moeite tussen zijn witte billetjes, de voorkant zit wat ongemakkelijk. Hij frummelt wat aan zijn grote mannelijkheid en propt het precies passend in de string. Hij denkt weer terug aan vroeger, hoe hij zich zo mannelijk en aantrekkelijk voelde, terwijl hij op dat podium stond en de vrouwen bessen voerde. Hij wil zich zo graag weer even voelen zoals toen. Hij loopt terug naar de antieke kledingkast en trekt de meest rechtse deur open, aan de binnenkant hangt een spiegel. Hij kijkt naar zichzelf en beweegt zijn heupen zachtjes heen en weer. Hij draait en maakt resoluut een stoot naar voren. Zijn lans schiet naar voren en weer terug op zijn plek, terwijl het nog zacht natrilt. Ja, dit was wat het vroeger was! Hij voelt zich weer als toen, bijna onoverwinnelijk. Het enige wat ik nu nog nodig heb, zijn de bessen, bedenkt hij zich. Even denk hij na en herinnert zich dan dat in het Meentpark in de Meern, een paar straten verderop, bessen groeien. “Die moet ik plukken, net zoals vroeger,” mompelt hij zacht tegen zichzelf. Snel rent hij de slaapkamer uit naar de gang, daar pakt hij zijn sleutels uit het ouderwetse sleutelhuisje. De deur trekt hij open, springt naar buiten de galerij op en baant zich een snelle weg richting zijn fiets. Zijn fiets staat beneden op straat, het is zo’n gammel ding dat hij de moeite niet meer neemt om het netjes in zijn kelderbox op te bergen. Met een kleine aanloop springt hij op zijn fiets, snel naar zijn bessen toe. Snel naar het onoverwinnelijke en sensuele gevoel van vroeger.

Een dag later staat het volgende in de onlinekrant;

Politie zoekt kalende bessenplukker in blauwgroene string

De politie van Utrecht is op zoek naar een kalende man van ongeveer 55 jaar die donderdagmiddag in zijn eentje bessen plukte in het Meentpark in De Meern, gehuld in slechts een blauwgroene string.

Dat bevestigt een woordvoerder van de politie Utrecht aan NU.nl.

De melding kwam nadat hij gesnapt werd door een aantal omstanders, waarna de man op de fiets stapte en wegreed. De politie is nu op zoek naar de bessenplukker, die naast kalend ook omschreven wordt als grijs. Ook heeft hij een buikje.

De woordvoerder legt uit dat de man niks strafbaars heeft gedaan. "Het is niet verboden om bessen te plukken en er is geen sprake van naaktloperij, omdat je met ontbloot bovenlijf mag rondlopen. Het is een bijzondere bessenplukker waar we gewoon even een praatje mee willen maken."

"Het is misschien handig als hij iets aantrekt", aldus de woordvoerder.

Bron: Nu.nl